Οξεία και Χρόνια Οσφυαλγία
Η οσφυαλγία είναι το πιο συχνό μυοσκελετικό σύμπτωμα. 8 στους 10 ανθρώπους υποφέρουν από κρίση οσφυαλγίας τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους, ενώ οι πιο πολλοί από αυτούς έχουν περισσότερες της μιας υποτροπές.
Αφορά σε πόνους στην περιοχή της μέσης και οφείλεται συνήθως (90%) σε μηχανικά προβλήματα των αρθρώσεων των σπονδύλων (σπονδυλική δυσλειτουργία), που χαρακτηρίζονται από αδυναμία υποστήριξης του μηχανισμού κίνησης της σπονδυλικής στήλης στην περιοχή αυτή. Προκαλείται συχνά από κάποιο τραυματισμό, απότομη ή λανθασμένη κίνηση, υπερκόπωση ή και στρες. Σχετίζεται με λάνθασμένα σκυψίματα, άρση βάρους ή χρόνια επιβάρυνση της μέσης. Υπάρχουν και άλλες πιο σοβαρές οργανικές αιτίες οσφυαλγίας, φλεγμονώδεις ή μεταστατικές νόσοι, αλλά είναι πιο σπάνιες (10%).
Συχνά, ο πόνος μπορεί να είναι πολύ έντονος και να συνοδεύεται από πιάσιμο και δυσκολία σε όλες τις κινήσεις, ακόμα και στο περπάτημα. Πολλοί ασθενείς παρατηρούν ένα στράβωμα στο σώμα τους, σαν να γέρνει μπρος ή και στο πλάι. Έχουν δυσκολία σε κάθε κίνηση, στην έγερση από καθιστή θέση, στην αλλαγή θέσης στο κρεβάτι, και ο πόνος συχνά διαχέεται στο πόδι. Μια απλή οσφυαλγία μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της ή με την χρήση αναλγητικών, αλλά πολλές φορές επιμένει, οπότε χρειάζεται να διορθωθεί με ειδική θεραπεία, με την εφαρμογή θεραπευτικών χειροσμών (ανατάξεις).
Επειδή οι δίσκοι και οι αρθρώσεις της μέσης σηκώνουν πολλά φορτία, μπορεί εύκολα να χάσουν την ικανότητα στήριξης που παρέχουν, με αποτέλεσμα να μετατοπίζονται ή/και να μπλοκάρουν. Το καθεστώς αυτής της μηχανικής δυσλειτουργίας προκαλεί περαιτέρω πίεση και τριβή των αρθρικών επιφανειών, καθώς και πίεση του νωτιαίου νεύρου που διέρχεται από την περιοχή που πάσχει. Ο πόνος έτσι μεγαλώνει και υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ισχιαλγίας και άλλων νευρολογικών προβλημάτων από την πίεση του νεύρου (βλ. Ισχιαλγία).
Η αναγνώριση της προέλευσης του πόνου, ποιά είναι δηλαδή η δομή από την οποία προέρχεται ο πόνος, είναι σημαντική στην αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Πόνος μπορεί να προέρχεται πιο συχνά από:
- Τις αρθρώσεις (σπονδυλικές, ιερολαγόνιες)
- Τους δίσκους
- Τους μύς
- Τα νεύρα
Με την ψηλάφηση, τα ειδικά τεστ και την υπόλοιπη κλινική εξέταση μπορούμε να διακρίνουμε ποιά είναι η δομή ή οι δομές που προκαλούν τον πόνο και να εφαρμόσουμε την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Στόχος είναι η διόρθωση του εκάστοτε προβλήματος και η αποκτάσταση της καλής λειτουργίας των αρθρώσεων, των μυών και των νεύρων. Στην οξεία φάση μπορεί να χορηγήσουμε και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, που βοηθούν την μείωση της έντασης των συμπτωμάτων και την επίσπευση της βελτίωσης. Όσο πιο έγκαιρα εφαρμόσουμε την θεραπεία, τόσο πιο γρήγορα θα πετύχουμε την βελτίωση και θα αποφύγουμε την χρονιότητα των προβλημάτων.